Rommel

Ik ben behoorlijk tolerant voor rommel - ik ben daar ontzettend mild voor onszelf! En toch hou ik van orde. Het is gewoon fijner om 's avonds in een opgemaakt bed te kruipen in plaats van onder een hoopje dekbed. De laatste weken hoort het dekken van de bedden bij het ochtendritueel. Verder hebben we een jaar geleden ongeveer de geneugten van de poetsvrouw ontdekt en kunnen al niet meer zonder. Alleen al het feit dat we eens per week moeten opruimen, is verlichtend.
Maar, het moet gezegd, we verzamelen teveel rommel. En met teveel rommel blijft het gewoon tot op zeker niveau een rommeltje. Dat is ook een kwestie van loslaten. Al die dingen die je ooit dacht nodig te hebben, maar dat bleek dan toch niet echt. Die mooie dingetjes die je ooit eens kreeg, maar waar je nooit naar omkijkt. Alles wat je niet nodig vindt of mooi, maar die je toch zonde vindt om weg te doen. Waarom eigenlijk? Ik ben van plan een 'garagesale' te doen en dan hoop ik van heel wat balast verlost te worden. Ik heb al een aantal dozen gevuld, maar er is nog een heleboel te gaan. Binnen een paar weken doe ik nog eens een ronde van het huis op zoek naar dingen waar ik in geen twee jaar naar heb omgekeken. Ik doe dat niet op gelijk welk moment. Loslaten gaat op sommige momenten gewoon beter dan andere.