donderdag 29 januari 2015

Een heel nieuw hoofdstuk

Het diploma is op zak sinds vrijdag. Ik mag me nu landschapsarchitect noemen. Ik had enige tijd geleden stiekem gehoopt dat ik nu ook van alle gevolgen van mijn burn outs af zou zijn, maar dat is natuurlijk niet zo. Leven zonder faalangst zou voor mij betekenen dat ik alle uitdagingen en spannende dingen uit de weg zou moeten gaan. Dat is niet het pad dat ik heb opgezocht. Ik werk nu op een competitief ontwerpbureau met allerlei ambitieuse mensen en nipte deadlines. Dus (werk)stress zal nooit helemaal weg zijn uit mijn leven. Het grote verschil is dat ik me veel meer verbonden voel met mijn collega's, met mijn vrienden en met mijn familie. Mijn stress is dus nooit meer van mij alleen! Als ik terugkijk naar pakweg 4 jaar geleden, dan zit hier niet meer dezelfde ik en tegelijk toch wel. Die voorbije jaren zullen altijd een deel van mij zijn. Ik ben wie ik nu ben door wat ik heb meegemaakt. En het is goed.