woensdag 11 maart 2009

Hoewist klein teentje?

Mindfulness is niet zomaar vrijblijvend tijdverdrijf. Dat is van dag 1 flink werken. In de eerste sessie wordt veel uitleg gegeven. Heel wat staat ook in het boek. En daarna hebben we voor de eerste keer de bodyscan gedaan. Ik sta versteld van wat het teweeg brengt - trouwens voor iedereen iets anders blijkbaar. Je ligt stil op een matje en laat je aandacht lopen - nee, rustig wandelen, want het gaat erg traag - over je hele lichaam. "Zet al je verantwoordelijkheden en bagage maar opzij voor even en gun het jezelf om gedragen te worden door de grond en je matje." Alleen dat al voelde enorm bevrijdend. Dat dat kán en mág!
Niets lijkt zo eenvoudig als drie kwartier op je rug liggen en naar instructies luisteren. Maar wanneer heb jij nog eens milde aandacht gegeven aan je rechterenkel. En nog belangrijker, dat daarna weer losgelaten. Je ontdekt dat je bepaalde stukken van je lichaam niet eens voelt als je probeert. En dus ook niet als er iets mis mee is. En andere heb je ook in geen maanden losgelaten. En nu je dat wel doet, stroomt de energie blijkbaar - het is een heel nieuwe ervaring - door je hele lichaam en sta je helder en in 1 stuk weer op - ik toch althans. Ik ben er wel wat ondersteboven van, want het is nogal intens. Maar het voelt wel ok.
Voila. Het is weer tijd om er voor vandaag aan te beginnen. Ik ga mijn lijf van mijn tenen tot het topje van mijn kruin goeiedag zeggen. Hoewist, klein teentje?

Geen opmerkingen:

Een reactie posten