Ziek

"Hoe is het?"
"Niet goed. Ik ben nog ziek. Nog thuis tot begin mei."

Het schijnt dat het helpt als je het openlijk toegeeft en probeert te aanvaarden dat je ziek bent. Best wel moeilijk om te vertellen dat het al bij al niet goed is. Gelukkig heb ik nog geen slechte reacties gekregen op mijn 'nieuws'. Ik heb de indruk dat mensen - moeders? - van onze generatie het begrip 'burn-out' momenteel maar al te goed begrijpen, omdat ze die bij zichzelf voelen dreigen.

Sommige mensen schrikken wel even terug. Zolang ik 'bezig' ben is er zichtbaar meestal weinig aan de hand. Meestal volgt de uitputting pas achteraf - na een hele dag aaneengeknoopte activiteit. Ik probeer mezelf te leren om als bezig bijtje wat gas terug te nemen. Mezelf voldoende rust te gunnen om de dag evenwichtig door te komen. Maar dat vergt - voor mij althans - op korte termijn extra inspanning. Raar, hè!