Creatie

Het moet fantastisch zijn om een kunstenaar te zijn. Om een manier te hebben om de beelden en ideeën in je hoofd een vorm te geven - zij het 2D, 3D, fysisch of digitaal, muzikaal, literair, choreografisch, ... Ik bewonder kunstenaars die dat kunnen. Ik zie heel veel beelden, verbanden, verhalen, metaforen, maar ik heb niet het vakmanschap om het vorm te geven, al voel ik wel de behoefte om dat te doen. Gisteren heb ik geprobeerd om wat op papier te zetten. Wat lijnen, wat kleuren. Het was iets van niets. Maar ik genoot er wel van. Zeker ook het gevoel van vrijheid. Vrijheid om wel of niet nog een laag toe te voegen. Om de tekening te verknoeien, weg te gooien of in te kaderen. Maar ik haal qua techniek en esthetiek niet het niveau van mijn dochter - 7 jaar. Met haar onbevangenheid zette ze vanmorgen vrij trefzeker een portret van mij op een groot wit blad. Geen angst om er naast te zitten. De gom bij de hand voor als het nodig was. Het resultaat is geweldig. Ik herken echt trekken van mezelf. Voorlopig ben ik al blij dat ik hier wat kan schrijven.