Vanmorgen is het weer één grote soep op de ring - wateroverlast. Toch kom ik na een lang rit heel ontspannen thuis. Filerijden is een kunst.
Ik probeer eerst nog te ontsnappen aan de file. Want zo leuk vind ik het vooruitzicht niet om een uur in de wagen door te brengen om 10 kilometer af te leggen. Ik probeer af te spreken met een vriendin voor een ontbijtje, maar dat lukt niet. Ik probeer alternatieve routes, maar daar rijd ik me ook vast. Enige mogelijkheid is dan toch maar in de file te gaan staan en er het beste van maken.
In de file moet je je lot aanvaarden en rustig je beurt afwachten. It's all in the mind! Als je dat uurtje bekijkt als extra tijd om rustig naar je favoriete radiozender of cd te luisteren, lijkt het al minder erg. Voor mij persoonlijk doet lichte klassieke muziek wonderen en Klara is in de ochtendfile de beste keuze.
Eerst zoek je geduldig je plekje. Je kiest een rijstrook en bedankt de vriendelijke chauffeur die je laat invoegen (ik durf mijn plekje wel opeisen, moet ik bekennen). Ik laat me niet verleiden om in schokjes zo kort mogelijk tegen de bumper van de voorligger te rijden. Dat heeft geen enkele zin. Mijn blik is op een tiental auto's daarvoor gericht en ik vertraag al als de auto's een eind verder vertragen. Dat mildert de harmonika. Zo moet ik nauwelijks remmen. Ik wissel niet voortdurend van rijstrook, tenzij het nodig is om de juiste kant op te gaan en/of ik mijn leven niet riskeer. De kans dat die rijstrook vertraagt als jij er net in zit is reëel - daar heb ik ervaring mee.
Ik kan me voorstellen dat de stresskippen die achter me rijden de haren - pluimen - uit hun hoofd trekken bij het aanschouwen van mijn zen-rijstijl. "Als je niet gehaast bent, ga dan uit de weg!" Ik ben zelfs zo relax dat ik me niet erger aan hen die wel zigzaggend en knipperlichtend hun "efficiëntie" willen verhogen. Ze hebben vast een hele goeie reden om hun leven te wagen. Dat het ook het mijne is, probeer ik te relativeren.
Ik besef maar al te goed dat deze oefening een tikje moeilijker is als je om 9u een sollicitatiegesprek hebt en je dreigt te laat te komen ... maar bedenk dan dat ik net even snel en veel rustiger op mijn bestemming aankom als mijn voorligger. In het verkeer lukt het wel om me neer te leggen bij een situatie die ik niet kan veranderen. Nu de rest nog ...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten