Geachte heer, beste Chris,
Ik heb zonet je prachtige getuigenis gelezen in De Morgen. Die reflex om te vertellen over de burn-out die je geveld heeft, herken ik maar al te goed. Als er ook maar één iemand ons verhaal leest en de beslissing neemt om anders in het leven te staan en zo een burn-out kan vermijden, dan is de missie geslaagd.
Ik ben blij dat je al na drie maanden terug aan de slag kan. Ik lees dit als een positief verhaal. Je hebt de enorme moed om niet opnieuw hetzelfde te gaan doen. Dat heeft bij mij jaren geduurd. Dikke pluim voor de VRT die je een totaal andere job heeft gegeven, waarin je toch nog steeds je ei in kwijt kan. Gelukkig heb je zo minder kans om dezelfde fouten keer op keer te maken. Maar ik hoop dat je ook daarin voeling houdt met de pedalen.
Ik ken dat. Je bent gewoon om alles met passie te doen. Zelfs het nachtelijk radiomaken zul je tot ongekende kwaliteit verheffen. Dat is fantastisch, maar ook een valkuil. Houd jezelf dus goed in de gaten. Ik lees "Als je jezelf te hard voorbij loopt, kom je jezelf automatisch weer tegen. En dan is het lelijk verschieten." Wees gerust. Als je jezelf zo twee (drie, vier, ...) keer (alsmaar sneller) tegenkomt, wordt het verschieten alleen maar pijnlijker, het herstel moeizamer, de schade blijvender.
Maar zelfs als dat gebeurt, wees niet te kwaad op jezelf. Dat helpt je geen millimeter vooruit, integendeel. Jezelf graag zien is het enige wat je altijd moet blijven doen.
Ik wens je dus veel deugd bij het fietsen, maar houd die pedalen heel regelmatig eens stil en geniet van het landschap. Het pad is prachtig. Dat kan ik je verzekeren.
Heel veel groeten
e
NB voor al wie denkt op weg te zijn naar een burn-out of er middenin zit, voor al wie iemand kent die dreigt in een groot zwart gat te donderen of erin zit en niet weet hoe dat voelt: koop vandaag De Morgen of lees 'm in de bib, want dit prachtige artikel vind je natuurlijk niet online, de snoodaards.
inderdaad herkenbaar als burn-outer ...
BeantwoordenVerwijderenmooi verwoord!
Ik heb niet tijdig de burn out (h)erkend. Vooral dat erkennen is noodzakelijk. Mijn burn out is compleet doorgedraaid naar een diepe verregaande depressie met andere rampzalige gevolgen. Als ondernemer die niet goed genoeg voor zichzelf gezorgd heeft is dat een catastrofe. M.a.w, ik ben alles kwijt door niet te willen (h)erkennen van wat me overkwam. Daarbovenop heb ik de depressie bij één van mijn naasten ook niet willen erkennen. Ook begrijpbaar; het kon er niet meer bij. En dat maakte het nog erger. De depressie is er nog steeds en woekert verder in mijn ziel. Hopelijk vind ik een nieuwe weg, een nieuw leven.
BeantwoordenVerwijderenMildheid voor jezelf is idd een zeer belangrijk iets bij het verwerken,herstellen, overkomen van een burn-out. Tis dat net dat zo moeilijk is voor burn-outers ....
BeantwoordenVerwijderenLieve mensen, al gaat het soms nog fel op en terug neer, ik ben nog nooit gelukkiger geweest dan nu. Ik wens jullie veel vertrouwen dat dit ook voor jullie mogelijk is. Want het kan! milde groeten van e
BeantwoordenVerwijderenHoudt is niet met dt en een burn-out is geen ziekte.
BeantwoordenVerwijderen@ de anonieme taalkenner: merci! De gebiedende wijs is nooit mijn sterkste kant geweest :-). En of burn-out wel of geen ziekte is: ik zou het niet weten, eigenlijk. Ik denk niet dat ik het als een ziekte beschouw eerlijk gezegd. Het lijkt me ook niet zo belangrijk of het een ziekte is of niet.
BeantwoordenVerwijderen