woensdag 23 mei 2012

Nagel op de kop!

Ik heb nog nooit een artikel gelezen dat zo exact beschrijft hoe een burn-out zich ontwikkelt. Luk Dewulf en Guido Vangronsveld slaan de nagel definitief op de kop in hun boek Help! Mijn batterijen lopen leeg! Ik ben intussen zelf al vrij ver in het uitzoeken van wat er mis gegaan is en wat ik nodig had (heb) om eruit te geraken, maar ik wist nog steeds niet hoe het zover is kunnen komen. En dat is behoorlijk belangrijk als je niet (opnieuw) in een burn-out wil geraken. Blijkbaar is wat ik heb ervaren alweer :-) geen uitzonderlijk scenario. Deze boekenschrijvers hebben het uitgezocht. Waarvoor trouwens mijn eindeloze dank!
Gezien De Morgen de beste artikels niet online publiceert en u de krant van maandag natuurlijk niet meer kan gaan kopen, zal ik hier een paar dingen overnemen die ik essentieel vind.
Wat een verademing om te lezen dat deze auteurs burn-out niet zien als het probleem in één iemand, maar als een relationeel probleem. Het is vaak door een problematische werkrelatie met één collega die maakt dat een proces op gang wordt gebracht, dat proces escaleert en resulteert uiteindelijk in het totaal niet meer functioneren in de werkomgeving. De stress daardoor heeft zodanige fysische, mentale, emotionele en gedragsmatige gevolgen dat je in de tijd naast je werk niet meer recupereert en je dus ook daar voortdurend tegen de muur botst. Als dit proces niet kan worden stopgezet, dan volgt onherroepelijk een 'major system crash'.
Luk Dewulf en Guido Vangronsveld geven er de voorkeur aan dat werknemers blijven werken en dat er oplossingen gezocht worden op de werkvloer die ervoor zorgen dat die vicieuze cirkel wordt doorbroken. Dat is inderdaad een goede oplossing als er tenminste mogelijkheden zijn om de medewerker zodanig te laten werken dat hij of zij opnieuw energie kan opbouwen op de werkvloer zelf en opnieuw een heleboel positieve ervaringen kan opdoen.  Ik ben het er helemaal mee eens dat thuis herstellen wellicht veel trager verloopt, omdat het moeilijk is om daar positieve werkervaringen op te doen. Dat spreekt voor zich. Wat helemaal uit den boze is, is gewoon opnieuw hetzelfde gaan doen. Er moeten in de werkrelaties fundamenteel veranderingen worden aangebracht, want anders loopt het steeds opnieuw fout. Het is bij mij alleszins niet gelukt. En eerlijk gezegd heb ik veel te lang hetzelfde opnieuw geprobeerd zonder te weten wat we fout deden.

Morgen deel 2: het verloop van de burn-out.

Onthoud nu al dat dit boek zou verplichte lectuur moeten zijn voor elke leidinggevende, voor elke ambitieuze medewerker, voor elk kaderlid tussen hamer en aanbeeld, bedrijfsleiders, therapeuten, jobcoaches, ...

Luk Dewulf en Guido Vangronsveld, Help! Mijn batterijen lopen leeg!, 134p., LannooCampus, 19,99 euro.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten