Stil aan tafel zitten. Niet teveel spelen. Niet zeuren. Van alles proeven. Flink eten. Tot het op is. Nog steeds niet zeuren. Ook nog flink drinken. Ook tot het op is. Nog steeds niet zeuren. Geen ruzie maken over dessert. Wachten tot iedereen klaar is voor je weer gaat spelen.
Misschien verstaan andere mensen dat onder goeie tafelmanieren voor kinderen. Het is gewoon teveel! Ons kadeekes krijgen het gewoon (nog) niet voor elkaar. En mama en papa intussen maar proberen er geen machtsstrijd van te maken. Alle truuken uit de kast halen. Vallen en opstaan.
We gooien het sinds gisteren over een andere boeg. We eten gedurende een ruim half uur (wat langer voor warm eten). Eten doen we alleen maar aan tafel. En alleen maar als het er de tijd voor is. Wenen en zagen doen we ergens anders. Intussen proberen we het gezellig en leuk te houden. We blijven natuurlijk wel aanmoedigen. Ik voel me soms de sprekende klok: "We eten nog tien minuten. Je hebt vast nog een plaatsje voor die patatjes, jongen!" Na het half uur ruimen we de tafel helemaal af. Wie daarna nog honger heeft, heeft pech. Wie niet flink gegeten heeft, geen dessertje. Het is een poging om eten terug leuk te maken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten