Waar ik thuis toch een aantal technieken heb ontwikkeld om mijn dagelijks leven een klein beetje te organiseren, is het op vakantie altijd weer een uitdaging om onze draai te vinden. Dat is voor een stuk natuurlijk het leuke aan vakantie: doorbreek de sleur. Maar als moeizaam ontwikkelde routines eigenlijk nodig zijn om je goed te voelen, dan is vakantie een hele uitdaging. Heel wat ADHD'ers gaan dan ook liever niet op vakantie. Ik zie gelukkig nog heel wat leuke dingen aan reizen. Maar ik begrijp dit wel. Me opnieuw organiseren kost gewoon erg veel moeite en ik geraak regelmatig m'n trappertjes wel eens kwijt. Hoe vaak ben ik de afgelopen weken mijn medicijnen niet vergeten? Effe stoppen en de mallemolen in mijn hoofd laten uitbollen. Dan gaat de storm sneller weer over. Mijn lieve ventje geeft me dan de ruimte die ik nodig heb. En daarna kan je er weer van genieten: met z'n viertjes de hele tijd samen zijn, een boek lezen, leuke uitstapjes, de eenvoud van het leven op vakantie, de goede buitenlucht (als het mooi weer is tenminste), ...
En dan na twee weken letterlijk en figuurlijk thuiskomen. Heerlijk terugvallen op kleine gewoontes. Een paar nieuwe uitproberen. Eén van de leuke dingen aan op reis gaan is toch ook de thuiskomst (als je de bergen was en rommel even vergeet).
Geen opmerkingen:
Een reactie posten