Vanmorgen werd ik begeesterd door Kurt Van Eeghem. Pas op: dat is geen evidentie. In vroegere tijden vond ik hem nogal 'hautain', om het met een gepast woord te zeggen. Maar het schijnt een minzame man te zijn (van horen zeggen van mensen die 'm al in 't echt mochten ontmoeten). Vanmorgen in Espresso (op Klara) kwam Kurt vertellen over het concert dat hij gisteren mocht beluisteren in het kader van het Klara Festival. De bespreking op zich was al een stukje woordkunst. Kurt Van Eeghem beschreef met een bijzonder kleurrijke taal hoe hij het concert had beleefd, bekeken, beluisterd, geproefd, bewonderd. Om duimen en vingers van af te likken. Als dan ter illustratie de opname van de finale van Beethovens 7e werd gespeeld, wist ik precies wat hij bedoelde. Magistraal! In het kwadraat!
Lees ook: kunst van het imperfecte, muziek kan bijna alles
Geen opmerkingen:
Een reactie posten