Geachte heer Verniers, beste Roel,
Ik zat ooit nog in je living. Mijn collega nam me op sleeptouw naar Tweetakt.UIT. Het was in het jaar 2005 als ik het goed heb. Ik herinner me een piano. Met een vijftal mensen op de sofa. Koekjes. En vooral een gezellige culturele onderdompeling. Prikkelend. Inspirerend. Fijn. Dat was niet toevallig, want helemaal je bedoeling.
Sinds een paar maanden kunnen we je verhaal volgen in De Morgen. Dit keer vertel je ons niet over het volgende grote culturele project, maar over je strijd tegen kanker. En opnieuw vind ik je verhaal inspirerend en prikkelend. In de krant van gisteren lees ik dat dit stuk geen happy end krijgt. Het grijpt naar de keel, maar ook dan is het verhaal het vertellen waard. Prikkelend. Inspirerend. Nog steeds. Bedankt, Roel.
E
NB Roel Verniers stierf op donderdag 22 oktober. Hij laat een vrouw en twee kinderen na. Bart Eeckhout schreef een beklijvend stuk in De Morgen naar aanleiding van de dood van zijn goede vriend.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten