Gisteren kregen we in de auto een enorme plensbui over ons heen. Kleine man zat weer met opgetrokken knieën en met zijn vingers in de oren in de kinderstoel.
'Ik doe mijn oren dicht, maar ik ben niet bang, hoor, mama!'
Dat maak je mij niet wijs, dacht ik.
'Dat snap ik, het maakt ook wel veel lawaai. Maakt dat jou toch niet een beetje bang?'
'Een beetje bang, wel, maar niet heel bang.'
'Dat is goed, hoor, jongen.'
In dit stadium mag hij best eens een beetje bang zijn. Zodat wij kunnen zeggen dat het mag.
Dan moet je dit boekje eens zoeken in de bib: Liva Willems & Gorik, Pol de muis is bang en dat is heel gewoon
BeantwoordenVerwijderenEen super boekje!
Bedankt voor de tip, Ilse! Dit regenplan wordt almaar leuker!
BeantwoordenVerwijderen