woensdag 26 augustus 2009

Zeg maar dankje

Soms voel ik me schuldig als hij iets voor me doet terwijl ik zelf geen poot uitsteek. Er zijn genoeg situaties waarin dit kan voorkomen. Ik had altijd de neiging om me dan oeverloos in verontschuldigingen te storten: "Sorry, sorry, sorry!!!!!" Ik heb pas geleerd dat een welgemeend dankjewel dan vaak beter op z'n plaats is. Daar voelen beide partijen zich beter bij: ik heb minder een schuldgevoel en geniet even van een rustig moment, hij heeft veel meer voldoening van mijn dankbaarheid dan van dat schuldgevoel. En wij zijn 'happier together'!

1 opmerking: