dinsdag 25 mei 2010

Koningin Elisabeth

Ik kijk net naar de uitzending over het concours op canvas. Ik ben dol op pianomuziek. Maar waarom trekken die pianisten altijd zo'n rare snoeten? Of is dat nodig om zo subliem te spelen? Als je erop begint te letten schakel je over op Klara. Het is niet om aan te zien. Gelukkig draait het om de muziek en niet om het zicht. En doet dit dus gewoon niet ter zake.

2 opmerkingen:

  1. Aha! Zeer herkenbaar. Vroeger speelde ik klassieke gitaar en mijn vrienden zeiden mij precies hetzelfde. Goed gespeeld, maar waarom die smoelen daarbij? Ik denk dat het een kwestie van opleiding is, èn van moeilijkheidsgraad van de stukken. Die uitvoerders wringen zich in alle mogelijke bochten om perfect te kunnen spelen. Alleen... om perfect te spelen wring je je beter niet in alle bochten, dat wordt dan maar via het gezicht veruitwendigd. Als het ware om de vingers nog dat éne zetje mee te geven. Maar ik ben ervan overtuigd dat het afleerbaar is. Ik heb ook geleerd er niet te veel naar te kijken. Zolang ze ook niet mee beginnen te neurieën of te grommen, zo zijn er namelijk ook, uitvoerders.

    Blogbaas

    BeantwoordenVerwijderen