zondag 31 januari 2010

Kleine appeltjes

Ik krijg regelmatig een flashback aan tafel. Om een voor mij onverklaarbare reden bleef ik altijd als laatste zitten met mijn bord. Nog bijna vol. Dat beeld zit links van mij. Aan de rechterkant zit iemand helemaal opgevouwen, helemaal onderuit en met haar knieën boven tafel. En ik hoor mijn mama dan zeggen: "Knieën onder tafel!"

Geen opmerkingen:

Een reactie posten