vrijdag 18 december 2009

Spijbelgedrag

We zaten om 8u30 eindelijk in de auto. De kinderen en ik. Ik stond er vanmorgen alleen voor. Manlief was blijven logeren bij een collega, want geraakte niet deftig thuis gisterenavond. Moest ook nog zwemzakken klaarmaken. Kerstfeestoutfit bijeenscharrelen voor iedereen. Brood halen. Intussen zie ik auto's stapvoets schuivelen door de straten. Boterhammen smeren. Botjes zoeken. Waar is die tweede handschoen. Ijs van de auto schrapen. 8u30 dus. Ik vertrek. Bol zachtjes 5 meter vooruit. En ineens maak ik de bedenking: "Waar ben ik mee bezig!" Jammer van het kerstfeest en de zwemles. Dat werk moet maar van thuis uit (niet dat dat evident is, maar soit). We spijbelen vandaag. Kwestie van mijn prioriteiten juist te houden. Gezondheid en veiligheid boven alles, toch?

3 opmerkingen:

  1. Zalig, daarom hou ik dus van sneeuw, dat er toch iets is dat mensen even kan vertragen.
    En dat er ook nog mensen zijn die even kunnen stopppen. Ik ga nog komen lezen...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Klinkt héél wijs, in de verschillende betekenissen van het woord :-)

    En, van jullie cadeau-dagje genoten?
    En heb jij nu ook wat vakantie?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ik heb nu twee weken vakantie, maar omdat december overvol was met "nog af te werken" ga ik woensdag nog wel naar het werk... Maar daarbuiten smijt ik het werk zo ver ik kan!

    BeantwoordenVerwijderen