Hoogbegaafd, maar diep gevallen

De Britse professor Freeman volgde 210 extreem begaafde kinderen die uitblonken in wiskunde, muziek of kunst. Het onderzoek startte in 1974, en nu, ruim 35 jaar later moet Freeman concluderen dat 'een zestal het geschopt heeft tot een niveau dat we succesvol zouden kunnen noemen'.

De Morgen Onderwijs - Slechts 3% extreem begaafde kinderen wordt succesvol (1162341) is een kort bericht over het onderzoek van Freeman. Het lange artikel van Nathalie Carpentier moet je in De 'papieren' Morgen van vandaag maar lezen. Hieronder een voorsmaakje.

"De kloof tussen succesvol zijn op school en als volwassene is enorm. School is een gestructureerde omgeving. Je moet er slagen voor examens, dat is het. Als je daar intellectueel toe in staat bent, is dat relatef eenvoudig. Als volwassene beland je op een markt waar je je waren moet aanprijzen en de strijd moet aangaan met concurrenten van over de hele wereld. Dan is je persoonlijkheid essentieel.
Als je zoals Anna weet waar je doel ligt, je hebt uitzonderlijk talent en je werkt erg hard, dan kan je er wel geraken. Dan is je startpositie veel beter dan voor iemand als Jocelyn, die zoveel richtingen uitkon. Ze had alles gekund. Paradoxaal genoeg was ze niet in zo'n puinhoop beland als ze niet zo multibegaafd was geweest en niet openstond voor alles wat haar geest prikkelde."
Oftewel: ADHD en hoogbegaafdheid lijkt me geen gemakkelijke combinatie!